γράφει ο Σπύρος Α. Ηλιάδης

-Ήταν νύχτα, μια νύχτα παγωμένη αρχές Φεβρουαρίου τα ουρλιαχτά της αγέλης των λύκων σκόρπαγαν τρόμο στους λιγοστούς κατοίκους του μικρού χωρίου, οι πόρτες σφαλιστές τα λυχνάρια τρεμόσβηναν από το φύσημα του αγέρα ήταν τόσο δυνατός που περνούσε από τις χαραμάδες των παραθύρων.
-Μετά από μια κοπιαστική δύσκολη μέρα ο μεσόκοπος άντρας λίγο πριν τις έντεκα το βράδυ πλάγιασε να κοιμηθεί, πριν κλείσει τα μάτια του είδε να ανοίγει ή πόρτα του δωματίου και να μπαίνει ένας άγνωστος, ένας μαυροντυμένος με κάπα και κουκούλα στον δεξί του ώμο ακουμπούσε το δρεπάνι το πρόσωπο του παγωμένο χλωμό και ανέκφραστο.
-Ο μεσόκοπος ψύχραιμος και ευγενικός καλωσόρισε τον μαυροντυμένο.
 -Διψάς θέλεις νερό του είπε.
-Όχι δεν θέλω απάντησε.
-Θέλεις να σου στρώσω το τραπέζι, πεινάς;
-Όχι δεν θέλω.
-Θέλεις να σου στρώσω να κοιμηθείς, είσαι κουρασμένος;
-Όχι ,με την συμπεριφορά σου «κέρδισες την μάχη μου πήρες την νίκη» είπε ζωηρά ο μαυροντυμένος, μετά άνοιξε την πόρτα βγήκε από το δωμάτιο χαιρέτησε τον μεσόκοπο και έφυγε.
-Ο μεσόκοπος άντρας ήρεμος σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε στο διπλανό δωμάτιο όπου κοιμόταν η μητέρα του, όλα ήσυχα γαλήνια, άνοιξε την πόρτα να δει έξω… σκοτάδι, χιόνι απλωμένο παντού απάτητο που το έφερε ο παγωμένος βοριάς νωρίτερα

Ηθικό δίδαγμα: Με την ψυχραιμία και τους καλούς τρόπους κερδίζουμε τα πάντα!

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ